April 2007

Verstuurd: zondag 8 april, 7.49 uur
Vandaag is de Ronde van Vlaanderen, een wielerkoers die bij onze zuiderburen een soort Elfstedentocht is. Maarliefst een op de zes Belgen staat vandaag langs het 256 kilometer lange parcours. Als je niet van wielrennen houdt is er nog veel te zien, zoals kronkelende landweggetjes door het Vlaamse voorjaar met oude dorpjes, boerderijen en vooral ook veel oude kerken.
Foto: Ronde van Vlaanderen.

Verstuurd: zaterdag 7 april, 14.53 uur

Twee nieuwe kerken heb ik toegevoegd aan mijn kerkenverzameling vanuit Moddergat: Hantum en Hantumhuizen. De kerk van Hantum reken ik nu bij mijn favorieten.

Klik hier voor de foto's.

Verstuurd: zaterdag 7 april, 10.07 uur
Er zijn dingen waar we als mensen niet graag naar kijken. Zoals naar onze eigen vergankelijkheid. Daarom roepen religies ook allemaal op om dat juist wel te doen, want als een bepaalde kant van de werkelijkheid er niet mag zijn, ontstaan problemen. Zo is het volgens mij ook met het milieu.

In mijn geboortejaar 1971 verscheen het Raport van de Club van Rome. De boodschap luidde: er zijn grenzen aan de groei.

Gelukkig hebben we er erg om gelachen, de afgelopen 35 jaar. Helaas komen de Verenigde Naties de laatste jaren toch ook weer met hetzelfde verhaal op de proppen. Het vorige milieurapport had zelfs de werktitel 'Living beyond our means' (boven onze stand leven) meegekregen, maar dit werd voor de publicatie geschrapt, ik vermoed onder druk van Amerika.

Het lijkt mij niet meer dan logisch dat er wat aan de hand is met onze aarde. 70 procent van de bossen van Indonesië zijn verdwenen en 90 procent (!) van alle roofvissen, zoals haaien, zijn uit de oceanen verdwenen, volgens het laatstgenoemde VN-rapport. Binnen enkele tientallen jaren wordt de complete olievoorraad de dampkring ingepompt. Dat kan toch niet goed zijn?

Grafiek uit het rapport uit 1971. De kwikconsumptie in de Verenigde Staten.

Nee in plaats van te kijken of er wat aan de hand zou kunnen zijn hebben we erg gelachen, omdat die modellen en berekeningen van de Club van Rome niet klopten. Daar wisten de verjaardagspartijtjes een stevig woordje over mee te praten.

Maar ik vraag me af of harde milieuprobleem-ontkenners, zoals de redactie van Elsevier en de Telegraaf, de recente adviezen over onze binnenlandse waterhuishouding, nu ook zullen bagetaliseren.

Want het gebeurt wel eens dat juist de milieubeweging de schuld krijgt van overstromingen, omdat zij vaak andere oplossingen zoekt dan dijkverzwaring. De wereld op zijn kop. Maar ja, dat krijg je als een deel van de werkelijkheid gewoon niet mag bestaan.

Vanmorgen heb ik opnieuw de lepelaar gezien. Hij vloog op uit een slenk achter de dijk.




Verstuurd: vrijdag 6 april, 9.40 uur
Opnieuw een foto van een haas, vanmorgen achter de dijk. Ik wil niet beledigend doen, maar je kunt zien dat er veel meer in hem omgaat dan in een konijn.

Toen ik wakker werd en in de schemering naar buiten keek zag ik een haas door onze straat lopen.

Rotganzen.

Steken van wadpieren.

Verstuurd: donderdag 5 april, 21.12 uur
Vandaag ben ik in Raerd geweest als chauffeur van Anshin. Natuurlijk heb ik de kerk gefotografeerd, maar ook deze haas.

Klik hier voor de foto's.

Verstuurd: woensdag 4 april, 19.05 uur
Ik heb weer wat foto's gemaakt vanaf mijn keukenraam, waaronder eentje van een zonnebadende zanglijster.

Tijdens een fietstochtje langs Nes heb ik opnieuw een blauwe kiekendief gezien. Klik hier voor de foto's.

Verstuurd: woensdag 4 april, 11.03 uur
Gisteren heb ik van Anshin een boek gekregen over de kerken van Noordoost-Friesland. Het is uitgegeven in opdracht van de gemeente Dongeradeel en het is net verschenen.



Een overzicht van de Romaanse kerken. Helemaal bovenaan staat de kerk van Paesens.

Verstuurd: dinsdag 3 april, 11.50 uur
Vanmorgen heb ik toch weer een paar vogels gezien die ik de afgelopen jaren maar heel weinig ben tegengekomen.

Eerst was er deze blauwe kiekendief. Meestal zie ik de bruine kiekendief en als ik het vliegbeeld van een kiekendief zie, neem ik gemakshalve aan dat het wel een bruine zal zijn. Tot ik ineens die lichte kleur zag en die zwarte randen van de vleugels.

Dit vogeltje zag ik vroeger veel vaker dan de laatste tijd: de tapuit. Ik vraag me af of ik de laatste 15 jaar echt zo weinig buiten ben geweest, maar ik herinner me dat ik hem vroeger heel vaak zag en tegenwoordig veel minder.

Verstuurd: maandag 2 april, 19.41 uur

Deze middag heb ik uit mijn keukenraam een paar foto's gemaakt van een merel en een turkse tortel. Ook heb ik nog wat huiselijke tafereeltjes vastgelegd.

Klik hier voor de foto's

Verstuurd: maandag 2 april, 9.41 uur

Vanmorgen vond ik deze kop van een wulp. Tussen mijn dertiende en zestiende verzamelde ik dit soort dingen. Als ik in die tijd in Moddergat had gewoond -in de buurt van de slechtvalk en andere roofdieren- dan had ik vast een grote verzameling opgebouwd. Gelukkig ben ik nu tevreden met een foto.

Haas

Verstuurd: zondag 1 april, 18.12 uur
Net heb ik naar de Brabantse Pijl gekeken, een voorjaarsklassieker op de fiets. Daarvoor hebben Anshin en ik een wandeling gemaakt naar de Lauwersoog.

Klik hier voor de foto's.

Verstuurd: zondag 1 april, 11.41 uur
Vandaag is het palmzondag. In de kerk had de dominee het net over de relatie tussen het Joodse Pascha en de intocht van Jezus in Jeruzalem.

Mooi vond ik dat de dominee het verhaal over de uittocht uit Egypte op het dagelijkse leven toespitste: dat het er om gaat om ons uit onze eigen slavernij te bevrijden.

De intocht in Jeruzalem werd besproken rond: "Zeg tegen Sion: “Kijk, je koning is in aantocht, hij is zachtmoedig en rijdt op een ezelin en op een veulen, het jong van een lastdier.”"

De dominee vertelde dat bij de begrafenis van Martin Luther King ook een ezel voorop had gelopen bij de stoet.

Tot slot werd in de preek verteld wat de katholieke gewoonten zijn rond Palmpasen. Ik citeer hetzelfde verhaal uit de website van de KU Leuven:

In de katholieke kerk worden op palmzondag palmtakken gezegend, besprenkeld met wijwater en uitgedeeld. Bij ons zijn het geen takken van palmbomen maar kleinere takken van buxusstruiken. Ze worden thuis achter het kruisbeeld gestoken als eerbewijs aan Jezus. Vroeger maar ook vandaag n