Verstuurd: woensdag 31 oktober, 8.55 uur
Deze koperwiek is gisteren tegen ons raam gevlogen en was op slag dood. Koperwieken horen tot de lijsterachtigen, waar ook de merel, de zanglijster en de grote lijster toe behoren. Maar in tegenstelling tot deze is de koperwiek, samen met de kramsvogel (ook een lijsterachtige), een wintergast die in groepen leeft. De meeste zijn doortrekkers.
Van Geert Maessen en zijn vriendin Lucia Alleman hebben we het Waddenboek van Jan Wolkers gekregen. Anshin is al bijna op de helft van het boek.
Verstuurd: maandag 29 oktober, 15.31 uur
Nu het gregoriaanse weekend voorbij is komt het volgende thema alweer in beeld: van 23 tot 25 november begeleidt Paul Czerwinski een weekend over poëzievoordracht. Klik hier voor meer informatie.
Verstuurd: maandag 29 oktober, 10.55 uur De afgelopen drie dagen hebben we ons eerste weekend in Paesens-Moddergat georganiseerd met als thema gregoriaans zingen. We waren met ons negenen, Anshin en mij meegerekend, wat een gezellige groep was. De koster van de kerk in Paesens heeft op cassette opnames van de slotuitvoering gemaakt. Deze proberen we te digitaliseren, zodat ik ze op deze site kan zetten. Nu is alvast de fotoreportage te bekijken. Klik hier om deze te zien. Van 23-25 november is het volgende weekend, ditmaal met als thema 'poëzievoordracht'. Klik hier voor meer informatie.
Verstuurd: donderdag 25 oktober, 18.59 uur Mijn computer is een paar dagen kapot geweest, zodat ik geen nieuwe dagboekbijdrages heb gemaakt. Nu hij weer gemaakt is kan ik mooi dit plaatje laten zien van de heilige Antonius, aan wie de kerk van Paesens oorspronkelijk is gewijd. Hij werd geboren rond 250 in Egypte en staat bekend als de vader van het kloosterleven.
Verstuurd: maandag 22 oktober, 8.10 uur
Gisteren ben in nog even bij mijn ouders in Dedemsvaart geweest. Mijn zus Anneke was er ook met haar zoontje Tomás. Ik heb wel eens bij chimansees gezien hoe een baby-aap in de hele familie van hand tot hand wordt doorgegeven. Daar lijkt het bij ons in de familie ook een beetje op.
Verstuurd: zaterdag 20 oktober, 17.31 uur Dit is het getijdenhaventje van Noordpolderzijl, waar we vandaag wadloopcursus hadden. Ik heb er ongelofelijk veel geleerd. Zoals dat eb en vloed, onder invloed van zon en maan, twee-en-een-halve dag voordat wij er mee te maken krijgen, ontstaat op de Atlantische Oceaan. Of dat het magnetische veld op aarde steeds een beetje verandert, zodat het Noorden in de loop van de tijd telkens een beetje verschuift. Vanaf de dijk hebben we de gradenrichting bepaald van de kerken van Usquert en Warffum, het baken van Rottumeroog en van een boerderij met een rood dak. Daarna moesten we binnen op de kaart kijken of alles klopte en hebben we onze positie vanaf de punten weer teruggerekend. De komende tijd heb ik voor het eerst sinds heel lang weer weer eens huiswerk te doen.
Deze foto had een van de cursusleiders meegenomen van twee wadlooppioniers.
Verstuurd: zaterdag 20 oktober, 7.58 uur
Deze foto heb ik net op de dijk gemaakt. Vandaag heb ik mijn eerste wintercursusdag als aspirant wadloopgids in het haventje van Noordpolderzijl (Groningen).
Verstuurd: vrijdag 19 oktober, 8.51 uur
Timo zit heel vaak zo voor het raam naar buiten te kijken. Het valt mij steeds op hoe veel hij in zich opneemt. Toen hij een tijdje geleden een paar kilometer verderop was weggelopen vond hij heel snel ook weer de weg naar huis terug. Op dit moment is Anshin een paar dagen weg en volgens mij zit hij sindsdien nog veel vaker voor het raam te kijken. Het doet me een beetje denken aan de vader van de verloren zoon, die volgens de overlevering ook steeds op de uitkijk stond.
Verstuurd: donderdag 18 oktober, 9.09 uur
Tijdens het uitlaten van Timo kwamen deze wolken voor de zon.
Verstuurd: woensdag 17 oktober, 11.55 uur
Deze foto heb ik net gemaakt uit de woonkamer. Het is al de hele dag een beetje druilerig weer.
In Trouw stond een artikel over de Dalai Lama, waarin o.a. het volgende:
Begin deze maand gaf Peking het bevel dat 100.000 nomadische Tibetanen hun weidegronden moeten verlaten en in steden en dorpen moeten gaan wonen. Zo wordt het milieu beschermd, is het argument. De nomaden wonen in de provincie Qinghai, waar de Yangtze en de Gele Rivier ontspringen. Volgens de overheid wordt er te veel gegraasd op de steppen, wat verwoestijning in de hand werkt. Dat zou een belangrijke reden zijn waarom de rivieren steeds droger komen te staan.
Wetenschappers wijzen erop dat dit niet klopt. Als Peking nu eens begon de rivieren niet zo stampvol dammen te bouwen en maatregelen nam tegen de vervuiling van het water, dan kunnen de nomaden gewoon blijven. De Tibetaanse herders krijgen nu bovendien niet de gelegenheid om op een andere plaats in het immense Tibet of de aangrenzende provincies hun levensstijl voort te zetten. Dat voedt de gedachte dat het China te doen is om het om zeep helpen van de Tibetaanse cultuur.
China is natuurlijk net zo'n eng land als Birma, maar de ontwikkeling dat eenvoudige samenlevingen worden opgeslokt door de energieverslindende stedelijke cultuur, kom je overal tegen. Wat dat betreft zijn de Nederlanders geen haar beter dan de Chinezen.
Ik vind het raar dat er zo weinig aandacht is voor de oorzaken van het milieuproblemen. Goed, we geven eindelijk toe dat er sprake is van een klimaatverandering, dat diersoorten en planten uitsterven, dat belangrijke biotopen, zowel op zee als aan land, verdwijnen, maar de oplossing wordt meestal 'extern' gezocht. Neem nou deze goedbedoelde folder die ik laatst kreeg:
Zoals gezegd: goed bedoeld, maar een dergelijke folder sust ons eerder in slaap dan dat zij wijst op wat er aan de hand is. "Regeringen hebben beloofd de biodiversiteit te beschermen". Klinkt goed, net zoals de folder er goed uitziet. Maar wat er precies mee bedoeld wordt begrijpt niemand. Deze folders worden dan ook gesponsord door overheden die geen paniek in de tent willen. Milieu-organisaties spelen hier gretig op in, want hen levert het ook niets op om te beweren dat de zaak zeer ernstig, zo niet hopeloos is.
Als we zien dat onze planeet van China tot Moddergat ernstig wordt bedreigd, zodat er werkelijk geen steen meer op de andere lijkt te blijven staan, moeten we ons dan niet eerder afvragen hoe dat komt, in plaats van 'regeringen' aan een vage belofte te houden 'om de biodiversiteit te beschermen'.
De biodiversiteit is niet te beschermen, zonder iets aan de oorzaken van het verdwijnen ervan te doen (het is overigens een begrip dat voor biologen minder eenduidig is dan voor beleidsmakers en journalisten). En die hebben te maken met onze mateloze consumptie die nergens, ook niet in het moderne Nederland, aan de kaak lijkt te worden gesteld. Nee, in Rotterdam hebben ze een dansvloer ontwikkeld die energie opwekt, zo gaan we de aarde redden in de toekomst.
Jammer genoeg heeft nu ook weerman Erwil Kroll een boekje geschreven dat 'het klimaatprobleem' van de zonnige kant (woordgrapje) wil beschrijven. Daardoor wordt een handreiking gedaan aan mensen die beweren dat meteorologen ook niet allemaal overtuigd zijn van de ernst van de situatie. Net zoals veel mensen denken dat acupunctuur of homeopathie op wetenschappelijk onderzoek stoelt, omdat ze wel eens gehoord hebben van een huisarts die deze behandelingen voorschrijft.
Verstuurd: dinsdag 16 oktober, 14.56 uur
China is boos op Amerika omdat de Dalai Lama vandaag wordt onderscheiden met de Gouden medaille van het congres in aanwezigheid van president Bush. Volgens Peking is dit 'kwetsend voor het gevoel van de Chinese bevolking'. Dat is dan toch vreemd voor iemand die het liefhebben van zijn vijanden tot zijn hoogste doel heeft verheven. Hoewel hij sinds 1959 in ballingschap leeft hoor je van hem nooit een onvertogen woord over de Chinese overheersing in 'zijn' Tibet. ('Voor de Chinezen kon ik nog wegvluchten, dat was relatief gemakkelijk. De vijand van binnen, die is veel moeilijker te verslaan', zo herinner ik me een van zijn uitspraken.)
Wie meer wil weten over de visie van de Dalai Lama vindt op YouTube veel informatie. Bovenstaande lezing van 90 minuten over de 'Vier edele waarheden' is het eerste deel van in totaal vier afleveringen.
Verstuurd: dinsdag 16 oktober, 13.40 uur
Opnieuw veel rustende rotganzen en scholeksters langs de pier.
Eergisteren was er in het radioprogramma Schepper & Co aandacht voor de activiteiten van Geert Maessen, de cursusleider van het weekend gregoriaans zingen in Paesens-Moddergat van 26-28 oktober. Deze week is het programma via uitzending gemist te beluisteren. Er zijn geluidsopnames te horen van een gregoriaanse meditatie samen met een imam. Klik hier voor het programma en kies Radio 5 en Schepper & Co. Het item begint na 46 minuten.
Verstuurd: zondag 14 oktober, 11.31 uur
Wadvogels, waaronder rotganzen en scholeksters, een kwartiertje geleden.
Er heeft een recensie van mijn nieuwe cd op de website www.fileunder.nl gestaan:
De naam Harm Jan Wilbrink klinkt wel oer-Hollands en zo klinkt zijn folk getinte muziek ook. Wilbrink, wonend in het dorp met de prachtige naam Moddergat, zingt in het Nederlands (al doet hij eveneens twee liedjes in de Dedemsvaartse streektaal). Zijn grootste invloed voor Zoals De Kraai Vliegt is zonder twijfel Cornelis Vreeswijk geweest, maar met grote regelmaat moet ik ook aan Boudewijn de Groot denken. In zijn teksten verhaalt deze troubadour over mensen, vaak de wat meer wereldvreemde types, en zijn liefde voor de natuur. Opvallend is het fijne samenspel met zijn vijf begeleiders. De zwierige accordeon van Onno Wieten tilt de liedjes meer dan eens naar een veel hoger niveau. Bovendien klinkt de cd voor een album dat in twee dagen opgenomen is bijzonder goed.
Verstuurd: zaterdag 13 oktober, 19.22 uur
Deze foto was rond een uur of zeven vanavond.
Verstuurd: dinsdag 9 oktober, 19.03 uur
Gisteren was ik jarig en ben ik 36 jaar geworden. Hier pak ik mijn cadeautje, een nieuwe gitaarhoes, uit.
Vandaag heb ik een aantal kerken gefotografeerd vanwege het weekend gregoriaans zingen dat Anshin en ik organiseren van 26 tot 28 oktober. Klik hier om ze te bekijken.
Verstuurd: zondag 7 oktober, 14.19 uur
De zeeasters die ik op 11 september nog 'in het paars' had gefotografeerd zijn nu veranderd in witte pluizen.
In het oktober/novembernummer van de New Folk Sounds staat deze recensie van mijn cd:
Verstuurd: donderdag 4 oktober, 20.21 uur
Vandaag is het dierendag. Ik zag vandaag een paar kinderen die een konijn mee naar school namen. Dat deden wij vroeger in Dedemsvaart op de lagere school ook. Ik nam onze eend Flippie meestal mee.
Dierendag wordt gevierd op de feestdag van Sint Franciscus, die zogezegd preekte voor de vogels. In zijn eigen woorden:
Alle schepselen op aarde voelen als wij, streven naar geluk als wij. Ze hebben lief, lijden en sterven als wij, en zo zijn zij de aan ons gelijk gestelde werken van de almachtige Schepper: onze broeders. God wenst dat wij de dieren bijstaan wanneer ze hulp gebruiken. Alle wezens in nood hebben gelijke rechten op bescherming.
Onze nederige broeders geen pijn te doen is onze eerste plicht tegenover de dieren. Maar om daar te stoppen is niet genoeg. We hebben een hogere opdracht ze van dienst te zijn wanneer ze ons nodig hebben ... Mensen die enig schepsel Gods uitsluiten van hun compassie en medelijden zullen op soortgelijke wijze handelen tegenover hun medemensen.
Verstuurd: donderdag 4 oktober, 12.05 uur
Gisteren was ik bij mijn ouders. Dit is mijn vader met zijn oudste kleinzoon Yari die volgende week 1 jaar oud wordt.
Gisteravond had ik een vergadering in Woudrichem van de Task Force Toekomst Kerkgebouwen waar ik in zit. Ons grote probleem is hoe we de massale sloop van kerkgebouwen in Nederland kunnen tegenhouden.
Als task force verdiepen we ons er in hoe de gebouwen gefinancierd kunnen worden en eerlijk gezegd vind ik dat altijd een vreemd soort werk. In mijn belevingswereld staan kerken helemaal los van geld en eigendomsrecht. Tenminste geldt dit voor de alleroudste kerken, want er is geen organisatie die zich het recht op bijvoorbeeld bovenstaand kerkje zou mogen toeëigenen, zo ver staan we nu af van de mensen in de tijd waarin het gebouwd is. Deze kerk in het Groningse Marsum werd gebouwd rond het jaar 1300 en is gewijd aan de heilige Martinus. Goed, het beheer van het gebouw is van de stichting Oude Groninger Kerken, maar feitelijk hoort het gebouw tot de collectieve cultuurschat van heel Nederland.
Onze verre voorouders, die geen enkele 'rechtmatige vertegenwoordigers' in onze moderne tijd hebben, hebben deze gebouwen als een monument opgericht voor God. Zelf zouden zij nooit van enig eigendomsrecht spreken, anders dan die van de Allerhoogste. Traditioneel wordt de kerk ingewijd met een verwijzing naar de gedenkplaats die Jakob in het oude testament maakte, nadat hij een bijzondere droom had gehad:
Toen werd Jakob wakker. ‘Dit is zeker,’ zei hij, ‘op deze plaats is de HEER aanwezig. Dat besefte ik niet.’ Eerbied vervulde hem. ‘Wat een ontzagwekkende plaats is dit,’ zei hij, ‘dit is niets anders dan het huis van God, dit moet de poort van de hemel zijn!’ De volgende morgen vroeg zette Jakob de steen die hij als hoofdsteun had gebruikt rechtop, en wijdde hem door er olie over uit te gieten. Hij gaf die plaats de naam Betel. (Genesis 28:16-19)
Een andere belangrijke tekst voor kerkwijding komt uit een preek van Caesarius van Arles († 542). Dit kwam ik tegen over heb op een website over Latijnse liturgie over het feest van kerkwijding:
God woont niet allereerst in een huis, door mensenhanden gemaakt maar vooral in de ziel. Caesarius verbindt hieraan consequenties voor ons gedrag. Wanneer wij de dag van de inwijding van deze tempel vieren, zegt hij, moeten we de levende tempel van God in ons niet door boze werken vernietigen. Telkens als we naar de kerk komen moeten we ons hart zo voorbereiden als wijzelf de Kerk willen aantreffen. Willen we een mooie basiliek aantreffen moeten we ons hart niet besmeuren met onze zonden. Zoals wij in deze tempel binnentreden, aldus deze kerkvader, zo wil God ons hart binnentreden.
Dit is de uiteindelijke betekenis van een kerkgebouw. Wij mensen hebben uiterlijke schoonheid nodig om ons aan te zetten om ons innerlijk te reinigen en ons hart te verheffen. Een kerkgebouw is dan ook geen museum waarvan de kunstwerken enkel bedoeld zijn om ons oog te strelen maar om ons hart te verheffen naar Hem, die onzichtbaar is, doch in ons eigen innerlijk woont, dichter bij ons dan wij kunnen denken.
Maar ja, het zijn natuurlijk niet ideeën die in de monumentenwereld dagelijks over tafel gaan.
Verstuurd: dinsdag 2 oktober, 14.02 uur
Ik heb net een paar foto's gemaakt op de pier. Op deze foto zie je rustende zilvermeeuwen en scholeksters die wachten tot het weer laag water wordt.
Bergeenden.
Aanstaande zaterdag heeft mijn zus Anneke een expositie bij gallerie Ayacs in Amsterdam. Klik hier voor meer informatie.
Van 26 tot 28 oktober organiseren Anshin en ik een weekend gregoriaans zingen in Paesens-Moddergat. Het weekend wordt begeleid door Geert Maessen. Hij heeft op zijn website een artikel geschreven over de betekenis van het Gregoriaans. Klik hier om het te lezen. Klik hier voor meer informatie over het weekend.
Komende dagen wordt deze site niet ververst vanwege andere bezigheden.
Verstuurd: maandag 1 oktober, 9.03 uur
Vandaag hebben Anshin en ik een nieuwe auto gekocht. Of nieuw... hij heeft als bouwjaar 1988, dus over zes jaar is het een oldtimer. Onze oude auto (rechts) kwam afgelopen vrijdag niet meer door de keuring, vandaar. Dank zij internet heb ik hem zo snel kunnen vinden. Met deze auto kan mijn vader mee met zijn rolstoel en daarnaast is het een fijne bestelwagen. Helaas is het niet echt een auto om indruk op de meiden te maken.
