Juli 2008

Verstuurd: donderdag 31 juli, 20.15 uur

Vandaag hebben we een nieuwe route uitgezet van onze wadlooptocht bij Paesens-Moddergat. Eerst zijn we naar de Paesensrede gelopen (foto). Hier lagen vroeger de vissersschepen voor anker. Moddergat had nooit een haven, dus moesten ze er in sloepjes heen varen.

Langs de Paesensrede bracht de nieuwe route ons uiteindelijk bij de vaargeul de Zoutkamperlaag. In de verte ligt Schiermonnikoog.

De terugweg. De nieuwe route is tien kilometer lang, maar hij kan korter worden als daar reden voor is.

Afspoelen bij het gebouw aan de dijk.

Verstuurd: donderdag 31 juli, 9.40 uur

Gisteren hebben Anshin en ik een wadlooptocht gemaakt van Brakzand naar Schiermonnikoog. Anita de Vries (rechts), begeleidster van het weekend glas-in-lood van 17-19 oktober, is sinds de laatste zwerftocht in Moddergat zo enthousiast geworden dat ze ook wadloopgids is geworden.

Het was een vrij grote groep die meeliep en het weer was heel zonnig en warm.

Gezicht op de Lauwersoog (in de verte) vanuit de geul 'Brakzandstergat'.

De andere richting.

De laatste geul, de Sprutel, was een prettige verkoeling. Twee kinderen zwemmen op deze foto. Ik had daar ook wel zin in, maar als gids doe je dat niet zo gauw. Daar heb je ook veel te veel spullen voor bij je.

Verstuurd: dinsdag 29 juli, 12.00 uur

Stichting Oan 'e dyk is nu ook op Hyves. Zie http://oanedyk.hyves.nl. Deze diapresentatie heb ik gemaakt voor de nieuwe online vrienden. Word lid van deze Hyves en blijf op de hoogte van onze activiteiten.

Verstuurd: donderdag 24 juli, 20.55 uur

Onder het steeds sneller smeltende ijs van de Noordpool ligt voor ongeveer 90 miljard vaten aan olie. Dat blijkt uit een Amerikaans onderzoek, stond gisteren in het nieuws. Dit is denk ik een wrang voorbeeld van wat de Telegraaf een tijdje geleden met Sterspotjes verkondigde: "Er zijn niet alleen maar nadelen aan de klimaatverandering". (Gek hoor, eerst ontkennen ze dat er een verandering is, daarna geven ze het toe, maar gaan ze meteen roepen dat er voordelen aan verbonden zijn.)

Gisteravond zag ik ergens een documentaire over het Noordpoolgebied. Ze lieten zien dat je het smelten van het poolijs gewoon ziet gebeuren en dat er voortdurend grote ijsmassa's loslaten. Rond het jaar 2100 zal, zoals de NASA verwacht, het Noordpoolijs geheel zijn verdwenen en sommigen vinden dat nog een optimistische inschatting.

Smelting van de ijskappen tussen 1990 en 1999. Bron: NASA

Verstuurd: donderdag 24 juli, 15.13 uur
Vandaag is mijn zus Anneke jarig. Ze is 35 geworden! Dit staat er nu op weblogzwolle over haar:

Zwolse kunstschilder Anneke Wilbrink op festival in Londen

Zwolle - In Londen opent acht juli The Urban Tendency als onderdeel van het jaarlijkse architectuurfestival in de Britse hoofdstad.

De Zwolse beeldend kunstenaar Anneke Wilbrink (34) is door curator Ken Pratt uitgenodigd recente schilderijen te tonen in het gebouw van de Universiteit van Westminster in Londen. Dit als onderdeel van de tentoonstelling van het Nederlandse Ambassade Project. Wilbrinks schilderijen tonen vaak imaginaire stedelijke landschappen met achitectonische elementen.

Nederland en Vlaanderen presenteren samen met de Britse ambassade, het Nederlands Architectuur Instituut, en de University of Westminster het project 'Urban Tendency' op het London Festival of Architecture.

London Festival of Architecture 2008 (LFA2008) is één van de grootste internationale festivals van architectuur en bouwwerken ter wereld. 

www.lfa2008.org

Zie voor meer informatie: www.annekewilbrink.nl

Verstuurd: woensdag 23 juli, 15.47 uur

In mijn aquarium miste ik tot nog toe nog wat prooidieren ter grootte van een halve tot een hele speldeknop, die voor de stekelbaarsjes ideaal zijn. Watervlooien dus. Dit zijn geen vlooien, maar kreeftachtigen die hoofdzakelijk van algen leven. In de sloten in de buurt ving ik er niet zo veel van, maar vanmiddag kreeg ik ineens een goed idee: de drinkbakken voor het vee achter de dijk! En inderdaad, ze zaten helemaal vol, ik kon ze met mijn kleine aquariumnetje zo opscheppen. Er zaten zelfs kevertjes in (zie foto), die, zoals de meeste dieren op dit soort plaatsen, door de lucht zijn aangevoerd.

Ik heb een zinken bak met water in de tuin gezet, waar ik de meeste in het gedaan (na eerst de vissen te hebben gevoerd; ik heb er een klein beetje uit bovenstaand potje ingedaan en het wemelt nu, een uurtje later, nog steeds in de bak). Zo probeer ik ze te kweken. Daarvoor zijn algen nodig, dus heb ik de bak in de zon gezet, met sloot- en kraanwater en wat waterpest erbij. Als extra voedsel wordt bakkersgist aanbevolen, maar ook kun je rotte bladeren, een roestige spijker of een beetje melk in het water doen. Muggelarven zullen er vanzelf bijkomen, die leven ook van algen en zijn ook geschikt als prooidier voor kleine roofvissen. (Anders moet ik er een horretje over doen. Anshin is een paar dagen weg en als zij terugkomt is er kans dat dat wordt voorgeschreven).

Watervlooien. Afbeelding: P.M. Jansen. Ook in mijn auqarium probeer ik het water niet helemaal helder te maken, maar iets gelig te laten. Dan is er ook voedsel voor dit soort algeneters.

Verstuurd: woensdag 23 juli, 8.38 uur

De brug van Mostar in Bosnië-Herzegovina, die op de Unesco Werelderfgoedlijst staat.

Het grote nieuws van gisteren was natuurlijk dat voormalige Bosnisch-Servische leider Karadzic is opgepakt. Ik vind het ongelofelijk dat hij zo lang een nieuw leven als alternatieve arts -middenin Belgrado- heeft kunnen leiden.

In Nederland wordt Karadzic vooral geassocieerd met het drama van Screbrenica. Ik had indertijd moeite om te begrijpen wat er nou, sinds het uiteenvallen van Joegoslavië, aan de hand was op de Balkan en wie er precies tegen wie aan het vechten waren. Uiteindelijk heb ik dit in grote lijnen begrepen over de val van de moslimenclave:

* De Stad Scebrenica was door de Verenigde Naties tot "veilige enclave voor moslims" verklaard en werd beschermd door een Nederlands VN-bataljon.
* Bosnisch-Servische troepen onder bevel van generaal Ratko Mladic drongen in juli 1995 met tanks de stad binnen, waar duizenden ontheemde moslims hun toevlucht hadden gezocht.
* Generaal Mladic heeft aan het Nederlandse leger gevraagd 8.000 moslimmannen mee te mogen nemen.
* Dit hebben de Nederlanders toegestaan. De mannen zijn meegenomen met bussen en zijn allemaal doodgeschoten.

De opgegeven reden was dat Nederland te weinig militaire middelen had tegenover Mladic en zijn mannen, zoals het ontbreken van aangevraagde luchtsteun. Ik denk dat dit wel zo zal zijn geweest. Maar ik vraag me toch af wat er zou zijn gebeurd als de Nederlanders het verzoek van Mladic hadden geweigerd en "voor de Moslims waren gaan liggen". Ik geloof nooit dat Mladic het dan had aangedurfd de internationale gemeenschap aan te vallen, maar dat zullen we nooit weten.

Verstuurd: dinsdag 22 juli, 18.47 uur

Afgelopen zaterdag heb ik in onze Hervormde kerk van Paesens een dienst gedraaid voor Tsjerkepaad, een initiatief waarbij 200 Friese kerken in de zomer open zijn op zaterdagen. Klik hier voor meer informatie. Ik zet me al ongeveer acht jaar in om kerken wat vaker open te krijgen, maar dit was de eerste keer dat ik concreet een 'oppasdienst' heb gedraaid. Er kwamen veel meer bezoekers dan ik verwacht had; ik hoorde dat 50 een heel normaal aantal is voor een zaterdagmiddag. Ook heb ik van de koster gehoord dat er vaak mensen komen om de kerk te bekijken als hij binnen aan het werk is. Kerken blijken dus wel eens populairder te zijn dan we soms denken.

Ik hoorde van iemand "uit de kerkenwereld" dat ze het jammer vond dat Tsjerkepaad erg "in het christelijke" wordt getrokken. Dat viel mij bij het bezoeken van de site ook op. Woorden op de homepage als "Neem dan de tijd om je te bezinnen; voel je thuis in het huis van God de Heer", lijken mij niet de meest geschikte om een open indruk naar buitenkerkelijken te maken. Er zijn nu eenmaal veel mensen voor wie deze begrippen misschien niets betekenen, of voor wie ze een andere betekenis hebben, en ook deze mensen zou je welkom moeten heten, vind ik. Maar toch is het mooi dat zoveel kerken open zijn (TIP: bezoek de kerken van Tjerkepaad in combinatie met onze zwerftochten op het wad, die ook op zaterdagen zijn).

Timo vlak voor hij eten krijgt, heel alert.

Deze diavoorstelling met foto's uit Moddergat e.o. heb ik gemaakt voor mijn Hyves-pagina. Zit je ook op Hyves? Dan vind ik het leuk om je vriend te worden.

Verstuurd: vrijdag 18 juli, 19.37 uur

Vandaag ging de touretappe door de Languedoc-Roussilon. Ik ben hier in september 2004 op vakantie geweest en heb ook het beeld van Carcassonne, zoals op het plaatje hierboven, gezien.

Het gebied is verbonden met de geschiedenis van de Katharen, een alternatieve christelijke religie uit de late Middeleeuwen. Door bruut geweld van de Rooms-katholieke kerk en de Franse koningen is deze beweging helemaal van de aardbodem verdwenen. Lees hieronder de beschrijving van Bram Moerland, die veel over de Katharen heeft geschreven. Hij geeft lezingen op dit gebied en is ook reisorganisator van tochten hierover naar het zuiden van Frankrijk:

"Want er werd in die dertiende eeuw heel veel bloed vergoten om het gelijk van de kerk te vestigen. In 1209 werd bijvoorbeeld de stad Béziers uitgemoord. Het was het begin van de kruistocht tegen de katharen in Zuid-Frankrijk, waartoe paus Innocentius III had opgeroepen. 'Maar hoe kan ik een goed katholiek onderscheiden van een kathaar?', had een van de belegeraars van Béziers nog aan de pauselijke legaat gevraagd. Het antwoord: 'Doodt hen allen, God zal de zijnen herkennen.' En die raad volgden de kruisvaarders enthousiast op. De leider van de kruistocht schreef trots aan de paus van Rome dat Gods wraak wonderbaarlijk had toegeslagen, want er waren in slechts enkele dagen wel twintigduizend ketters gedood!"


Katharen worden uit de stad Carcassonne verdreven (1209).

****

In de Tour was het toch weer even schrikken van het nieuwste doping-geval. Twee jaar geleden had ik dat met Landis en na zijn wederopstandingsrit zei ik tegen Anshin dat het de mooiste etappe was geweest die ik ooit had gezien. Bleek later, toen we al terugwaren van vakantie (geen kranten gelezen al die tijd), dat-ie doping had gebruikt. Vorig jaar ook waren het hele mooie etappes die voorafgingen aan het opstappen van Rasmussen. En nu dus is gisteren Riccò, de leider van het bergklassement, tegen de lamp gelopen (net blijkt dat etappewinnaar Piepoli ook nog is ontslagen door zijn ploeg).

Ik vind het eigenlijk heel vreemd dat wielrennen is toegestaan. Ik hoor wel eens verhalen over bureaustoelen die een centimeter te laag staan voor de Arbodienst, maar ik begrijp niet dat het mogelijk is om drie weken zoveel uren per dag zo hard te fietsen, met zoveel ongelukken die gebeuren. Ik vind het goed dat er dopingcontroles zijn, want als je dat niet zou doen zouden de coureurs nog gekkere dingen voor hun sport gaan doen.

Hoewel ik er zelf ook even van schrik begrijp ik alleen niet waarom er zoveel drama aan te pas komt bij het uiten van ongenoegen over dopingzondaars. Ricco is 24 jaar, is een van de beste wielrenners van de wereld, en had zijn beste jaren nog voor zich. Hij zal tenminste twee jaar geschorst worden, wat dramatisch is voor zijn ontwikkeling als ronderenner. Ik vind het goed dat hij gepakt en gestraft wordt, maar waarom zouden we daar verder nog hysterisch over doen? Hij dacht dat hij een middeltje gebruikte dat ze niet konden vinden en dat hebben ze wel gevonden. Pech voor hem dus. Verder lijkt me er niet veel aan de hand. Of verwachten we dat er een tijd komt dat wielrenners het uit zichzelf niet meer zouden willen, ook al wisten ze zeker dat ze niet opgepakt zouden worden? Daar geloof ik namelijk niks van.

Hieronder een video van mijn favoriete wielrenner Jan Ulrich. Hij moest zijn carriere ook eerder beëindigen wegens verdenking van doping:

Dit filmpje van de Nederlandse Jeugdbond voor Natuurstudie kwam ik tegen via mijn nieuwe Hyves-vrienden. Ik was eind jaren tachtig lid van deze organisatie en dit is zoals ze nu zijn:

Verstuurd: donderdag 17 juli, 12.27 uur


Sinds eergisteren heb ik een Hyves-pagina. Ik heb veel oude vrienden teruggevonden, vooral van de Nederlandse Jeugdbond voor Natuurstudie, maar ook van mijn studie en van sociaal-culturele vereniging Eureka in Zwolle. Klik op het plaatje hierboven om mijn vrienden te ontmoeten.

Verstuurd: zondag 13 juli, 20.32 uur

Vandaag heb ik een wadlooptocht gemaakt naar Rottumeroog. Ik was er nog nooit geweest. Dit voorjaar was ik tot halverwege gekomen, tijdens een verkenning tot aan de geul. Maar ook vandaag ben ik niet bij het onbewoonde eiland aangekomen. Er was teveel verhoging in het water, dus hebben we een zwerftocht langs de vaargeul gemaakt. Het was uiteindelijk toch een prachtige dag. Klik hier voor de foto's.

Verstuurd: vrijdag 11 juli, 8.41 uur

Afbeelding: Benedictus. Uit: Omnibus Sanctis ("To all the Saints". Ik vond een mooie tekst van Shakespeare bovenaan deze website: "There are more things in heaven and earth, Horatio, than are dreamt of in your philosophy." Hamlet, I:5). De blogger is er onlangs mee gestopt, maar heeft veel bijzondere iconen op zijn site gezet.

Vandaag wordt traditioneel het feest van Sint Benedictus (480-547) gevierd. Hij wordt beschouwd als de vader van het westerse (Latijnse) kloosterleven. Zijn bijdrage bestaat er vooral uit dat hij een uitgebreide richtlijn heeft gegeven hoe kloosters georganiseerd moeten worden en hoe kloosterlingen zich moeten gedragen. Sindsdien worden deze voorschriften de Regel van Benedictus genoemd. De 'kleinste dingen' in het dagelijkse leven van de monnik, zoals hoe te eten, te slapen, te werken, te bidden, te zingen en te mediteren zijn door hem allemaal voorgeschreven en zijn tot op heden bepalend geweest voor het katholieke kloosterleven.

Wie de Regel van Benedictus leest (klik hier voor een integrale Nederlandse versie) valt op dat die vaak streng is. Monniken moesten maar kort slapen, weinig eten, hard werken en vooral moest men altijd nederig en gehoorzaam zijn. Ora et labora, bid en werk. Een dag bestond uit acht uur bidden, acht uur werken en acht uur rusten. Acht maal per dag was er het koorgebed.

Toch is er ook een menselijke maat te bespeuren in de Regel van Benedictus. Bijvoorbeeld als het om zieke of zwakke broeders gaat. Over het rusten op zondag schrijft hij: "De zondag besteden allen eveneens aan lezing, behalve zij die met de verschillende diensten belast zijn. Als iemand echter zo onverschillig of lusteloos is, dat hij niet wil of niet kan studeren of lezen, wordt hem iets te doen gegeven, zodat hij niet zonder bezigheid is. Zieke of zwakke broeders krijgen iets te doen of te maken dat van dien aard is, dat ze niet ledig zijn maar ook niet bezwijken onder de overmatige inspanning of weglopen. Hun onvermogen moet door de abt in aanmerking genomen worden." (Uit hoofdstuk 48: Over de dagelijkse handenarbeid).

Het gaat Benedictus er vooral om dat de kloosterlingen dus nooit 'niets doen'. Want "ledigheid is de vijand van de ziel".

Hieronder geef ik het korte hoofdstuk 39 weer dat kenmerkend is voor de Regel. Het is getiteld "Over de maat van het voedsel". Er is sprake van grote soberheid, maar er is ook weer aandacht voor de zwakke kant van de kloosterling.

Wij zijn van mening, dat twee gekookte gerechten aan tafel altijd voldoende zijn voor de dagelijks maaltijd, of die nu op het zesde of het negende uur plaats heeft. Dit met het oog op ieders zwakheden, zodat iemand die misschien van het ene niet kan eten, zijn maaltijd kan doen met het andere.

Twee gekookte gerechten zijn dus voor alle broeders toereikend en als er fruit of jonge groenten voorhanden zijn kan er nog een derde bijgegeven worden. Een pond brood, ruim gewogen, is per dag voldoende, zowel wanneer er één maaltijd is, als wanneer er middagmaal en avondmaal is.

Op een dag dat er avondmaal is, bewaart de kellenaar een derde gedeelte van dit pond om het de broeders bij hun avondmaal te geven. In geval er bijzonder zwaar werk geweest is, wordt aan het oordeel en de bevoegdheid van de abt overgelaten om, zo nodig, iets meer te geven, als maar vóór alles onmatigheid vermeden wordt, zodat nooit een monnik onpasselijk wordt, want niets is zo strijdig met wat van ieder christen verwacht wordt als onmatigheid, zoals onze Heer het zegt: "Ziet toe, dat uw geest niet afgestompt wordt door onmatigheid".

Aan kinderen van jeugdige leeftijd wordt niet evenveel gegeven maar minder dan aan de ouderen, zodat de soberheid altijd in acht gehouden wordt.

Allen moeten zich tenslotte volstrekt onthouden van het vlees van viervoeters, behalve de zieken die erg zwak zijn.

Verstuurd: donderdag 10 juli, 9.00 uur




Met de acht kleine stekelbaarsen die ik vorige week in mijn aquarium heb gedaan gaat het goed. Ik denk dat ik er binnenkort een paar ga vrijlaten, anders wordt het een beetje te druk in de bak.

Vreemd van de stekelbaars is dat hij heel gemakkelijk kan overschakelen van zoet- naar zoutwater. Binnen een paar uur is hij helemaal aangepast!

Ik heb op internet een pagina ontdekt met oude Nederlandse teksten over de stekelbaars. Ook deze mooie afbeeldingen komen hier vandaan. Klik hier om de pagina te bekijken. Hierin:

Martinus Houttuyn (1765) over de Aculeatus of Driedoornige Stekelbaars: (1) Stekelbaars met drie Rugdoornen:
By de Autheuren heet deeze Spinachia of Stekelvischje, van wegen de Doornen die het op de Rug heeft, zo wel als aan den Buik. De Engelschen noemen hetzelve ook, deswegens Steckle-Back, Banstickle of Sharpling: de Duitschers Stichling, Skottspig, of Stechbuttel. Het is onze gewoone Stekelbaars, die men in de zoete Wateren veelvuldig vindt, doch wegens de kleinte naauwlyks kan gevangen worden, en derhalve geen waarde heeft, onder de eetbaare Visschen.

Prof. H. Schlegel (1862) over De stekelbaars met 3 doornen. Gaterosteus aculeatrus:
Dit vischje schijnt over geheel Europa verbreid te zijn. In ons land wordt het in alle zoete wateren, als slooten, kanalen, veen- en andere plassen, en ook, maar in het algemeen minder in beken en rivieren aangetroffen. Daarentegen wordt het, reeds in de eerste maanden van het jaar, in de Zuiderzee en het Y, menigvuldig met den spiering en de sprot gevangen.

Baron von Ehrenkreutz (1863) over De stekelbaars met 3 doornen. Gaterosteus aculeatrus:
Het is ook het eenigste vischje, dat door alle roofvisschen, de Forel uitgezonderd, geschuwd wordt, omdat, wanneer het zijne rugvinnen, die drie, op zich zelven staande, scherpe, langs de zijden getande stekeltjes heeft, uitspreidt, het stellig den visch, die het in den mond genomen heeft, den hongerdood prijs geeft. De onvoorzigtige gulzige baars ondervindt dit slechts al te vaak. Ook de buikvinnen zijn van zulke stekels voorzien, zoodat dit vischje gelijk eene klem in den mond van zijnen roover zit, die het noch inslikken noch uitspuwen kan. Het baart dus geene verwondering dat dit stekelbaarsje zich zoo sterk vermeerdert, zóó zelfs dat het in sommige streken gebruikt wordt, om er de zwijnen mede te mesten, of, wegens zijne vetheid, om er traan van te maken.

A.A. van Bemmelen (1866) over de Driedoornige stekelbaars:
Deze soort is vrij menigvuldig in ons geheele land, in kanalen, slooten, plassen en in het algemeen in de meeste zoete wateren, doch in vijvers, beken en groote rivieren in minder aantal; zij is zeer algemeen, vooral van Januarij tot Maart of April in het Y en de Zuiderzee en komt in sommige jaren in verbazende menigte voor.

H. Aalderink (1911) over De stekelbaars (3 stekelige: Gasterosteus aculeatus.; 10 stekelige: Gasterosteus pungitius):
Zooals reeds hiervoor is medegedeeld, zijn de doorn- of stekelvischjes erg bedrijvig en vol moed. Dit blijkt vooral bij het bemachtigen van hun prooi. Allerlei kleine insekten vervolgen zij. Ook vischkuit is van hunne gading, ja zelfs sparen zij geen kleine vischjes. Wormen, langer den ze zelf, worden moedig aangepakt en dikwerf wordt om het bezit daarvan door 2 of meer gevochten. Juist in zulk een gevecht komt hunne kracht en hunne vlugheid van beweging uit. Eenmaal eenen worm beet hebbende, laten zij dezen niet licht weer los. Den jongen, die naar stekeIbaarsjes gaat visschen, is dit heel goed bekend. Een vischhaak is overbodig. Hij bindt n.l. aan een stokje een eindje garen en aan het uiteinde hiervan een niet al te grooten worm. Zoodra het worrnpje te water wordt gelaten, schieten de vlugge beestjes daarop los en bijten zóó daarin, dat zij de toegeworpen prooi niet weer kunnen loslaten, vóór dat zij door den kleinen visscher op den wal zijn gehaald. Juist hunne gulzigheid is er schuld aan, dat menig stekelbaarsje verzeilt in eene nauwe flesch of, in het gunstige geval, in een aquarium. Is dit laatste behoorlijk ingericht en wordt tijdig gezorgd voor waterverversching, den kunnen de aardige beestjes daarin vrij lang leven, vooral wanneer eenige waterplanten worden aangebracht.

Verstuurd: woensdag 9 juli, 11.49 uur

Anshin en ik gaan niet op vakantie dit jaar. We hebben een druk programma met veel wadlopen en twee zenmeditatiedagen die Anshin organiseert op 12 juli (aanstaande zaterdag dus) en 3 augustus. Toch ben ik via de Tour de France ook nog een beetje in Frankrijk. Ik vind de beelden van het landschap, de kerken en kathedralen, kastelen en boerderijen minstens zo mooi als het wielrennen zelf. Via Agon Cultuurreisgids Frankrijk, die bij mij op de wc ligt, pik ik ook nog wat 'Frankrijk-momentjes' mee. Vanmorgen zag ik deze afbeelding van de Mont Saint Michel, een klooster dat is gebouwd op een berg in de zee bij Normandië. Het staat op de Unesco-werelderfgoedlijst.

Mont Saint Michel bij hoog water rond 1900.

Verstuurd: maandag 7 juli, 16.14 uur

Toen ik gisteren bij de kerk van Hantum was begon net de middagdienst. Ik heb het geluid van de kerkklok opgenomen, samen met o.a. een tjilpende mus, het knisperende schelpenpad en het orgelspel op de achtergrond. Met de foto's van gisteren heb ik een filmpje gemaakt. Klik op de play-knop om het af te spelen.

Verstuurd: maandag 7 juli, 10.02 uur

Mijn vriend Rasmus is afgelopen weekend op bezoek geweest. Ik ken hem vanaf mijn vijftiende toen we allebei lid waren van de Nederlandse Jeugdbond voor Natuurstudie. Behalve voor de natuur hebben we een gemeenschappelijke belangstelling voor oude kerken, wat o.a. geresulteerd heeft in het kerkenproject www.historischekerken.nl, waarbij we alle kerken van noord en oost Nederland hebben gefotografeerd. Klik hier voor foto's van de kerkentocht, die we gistermiddag in de omgeving hebben gehouden.

Helaas heb ik geen foto's gemaakt van onze zwerftocht over het wad, hier in Paesens-Moddergat, afgelopen zaterdag. Aan de dijk kwam ik erachter dat mijn batterijen leeg waren. Onze komende tocht is op 19 juli. Klik hier voor meer informatie.

Verstuurd: vrijdag 4 juli, 23.42 uur

Sinds gisteren heb ik een paar driedoornige stekelbaarsjes in mijn aquarium. Ze zijn tussen de 1 en 2 cm lang en komen, net als de waterplanten, een aantal slakken, waterkevers, watervlooien en verschillende insektenlarven uit een sloot buiten het dorp.

Verstuurd: donderdag 3 juli, 9.58 uur

Mozaïek van Ambrosius uit de Sant Ambrogio, Milaan

Er is een proefschrift verschenen van classicus M.A. van Willigen over een preek van kerkvader Ambrosius van Milaan (339-397), bij het publiek vooral bekend als de leraar van Augustinius. In het Friesch Dagblad stond gisteren een uitgebreid artikel hierover. Klik hier om het te lezen.

De methode van Ambrosius om de bijbel te interpreteren is allegorisch: er staat niet alleen wat er staat, maar er worden meerdere betekenissen aan teksten gegeven. Uit het Friesch Dagblad:

"In de jonge kerk ontstaat langzamerhand een traditie van verschillende zinnen, betekenissen. De letterlijke betekenis is de basis voor andere betekenissen. Die zijn de morele betekenis (dus de betekenis voor het handelen) en de spirituele betekenis (de diepste betekenis). Belangrijk is te zien dat de letterlijke, historische betekenis de basis is voor diepere betekenissen. Die letterlijke betekenis is als het ware het anker in de werkelijkheid: het gaat wel ergens over, ook al ken je een andere betekenis toe aan de tekst dan de letterlijke."

"Deze manier van uitleggen kreeg allerlei varianten, onder meer in een versie met vier betekenissen. Een bekend middeleeuws rijmpje zegt vrij vertaald: de letterlijke betekenis zegt wat er is gebeurd, de allegorie zegt wat we moeten geloven, de morele betekenis laat zien wat we moeten doen en de profetische betekenis laat zien waar we naar toe gaan. De vele mogelijkheden van uitleg leidden tot een ‘wilde tuin’: alles kon alles betekenen. In de zestiende eeuw kwam verzet, onder meer van reformatorische zijde."

Tot bij de late middeleeuwers kom je deze veelzijdige symbolische benadering van de bijbel inderdaad tegen, daarna is het snel voorbij. Toch denk ik dat je veel mist, als je alleen met je verstand probeert deze teksten te begrijpen. "Al deze dingen zei Jezus in gelijkenissen tot de menigte; hij sprak uitsluitend in gelijkenissen tot hen." (Mattheüs 13: 34)

Klik hier voor teksten van o.a. Ambrosius en andere kerkvaders (Engels).
Klik hier voor een Nederlandse website over de vroege kerk.


Ga naar:
Volgende dagboekpagina>>>
<<<Vorige dagboekpagina

Flora en fauna
Kerken

Geluidsfragmenten

Archief