Archief

14 december 2002

Dan Sus Dan So in Terwolde

Cd-presentatie tijdens succesvol concert in Terwolde

Het vierde concert in de concertserie Dan Sus Dan So in de Noordelijke IJsselvallei vond plaats op zaterdag 14 december 2002. Hoewel het KNMI alle Nederlanders van boven de grote rivieren vanwege kans op gladheid had ontraden de deur uit te gaan was de belangstelling groot. Voorafgaand aan de avond werden drie cd’s gepresenteerd die tijdens de eerdere concerten in Windesheim, Wesepe en Diepenveen zijn opgenomen.

In de week voorafgaande aan het concert in Terwolde is de meeste aandacht van de organisatie uitgegaan naar het uitbrengen van de cd’s. Behalve het bestuur is hier een groot aantal personen en instellingen bij betrokken geweest. De uitvoerenden hebben een belangrijke rol gespeeld bij de samenstelling van de cd’s. Reinier van der Lof en Geert Maessen van Gregoriana hebben een grote bijdrage geleverd aan de verzorging van de teksten in de cd-boekjes. Het audiobedrijf C&M in Zutphen heeft de drie cd’s "gemastered" en vermenigvuldigd, terwijl het ontwerpbureau Douglas Design drie fullcolour hoesjes ontwierp. Alleen door de actieve inzet van al deze betrokkenen is het mogelijk geweest deze verzorgde cd’s aan het publiek te presenteren. Op vrijdagavond waren ze klaar en kon het bestuur een feestje houden rond de doos met geluidsdragers, terwijl de concerten over de hifi-installatie klonken.
De zaterdag erop begon met enkele tegenslagen, zoals wel vaker het geval is na een avond van uitbundigheid. Het KNMI voorspelde ijzel en sneeuw en waarschuwde de mensen binnen te blijven. Buiten zette zich plaatselijk al snel een laagje ijs op de weg af, zodat telefoontjes van verontruste medewerkers en bezoekers niet lang op zich lieten wachten. Gelukkig bleek de situatie rond Terwolde mee te vallen en zette ’s middags de dooi in.

Een groter probleem ontstond toen het Anido Guitarduo door een ongelukkige omstandigheid niet bij het concert aanwezig kon zijn. Hierdoor zou tijdens het programma geen hedendaagse muziek kunnen weerklinken en moest het gitaargeluid, dat de vorige keren had bewezen zo goed in de verschillende kerken tot zijn recht te komen, worden gemist. Omdat de Dan Sus Dan So-avonden zo gevarieerd zijn opgezet was het gelukkig toch mogelijk een bijzonder programma te bieden.

De avond opende met een unieke afwisseling tussen Gregoriana en het orgelspel van Ab Weegenaar . Samen brachten zij het Magnificat (de Lofzang van Maria), waarbij een tweetal gezongen verzen werd afgewisseld met een muzikale reactie van Dietrich Buxtehude. De katholieke oer-melodieën zijn geïntegreerd in de Lutherse orgeltraditie en laten zien hoe de oude en "nieuwe" kerkmuziek lange tijd naast elkaar hebben bestaan. Even later zal Gregoriana ook nog verrassen met een zangtechniek die we van hen nog niet eerder hadden gehoord: terwijl één zanger de hoofdlijn zingt ondersteunen de anderen deze met een basistoon als begeleiding.

De poëzievoordracht van Paul Czerwinski bestond deze avond vooral uit Nederlandse gedichten uit de twintigste eeuw, hoewel hij begon met het bekende ‘A thing of beauty is a joy forever’ van John Keats. De fluisterende klanken van Leopold vragen een aandachtige houding van de luisteraar en dat is te merken: het was doodstil in de kerk toen Paul het werk voordroeg. Ook bij Achterberg wist Czerwinski de aandacht met een zachte stem te trekken en de luisteraar vervolgens door een krachtiger gebruik van zijn stem mee te nemen naar grotere hoogten, om hem tenslotte weer rustig in de kerkbank neer te zetten .

Sopraan Alice van de Geest zong deze avond alleen oude liederen voor kerst en midwinter, waarbij ze werd begeleid door Ab Weegenaar. Veel van deze liederen zijn erg bekend, hoewel ze weinig worden uitgevoerd in een concertprogramma. Alleen de titels van de liederen zijn al de moeite waard, zoals: Jesus ist das schönste Licht uit de geestelijke liederen van Bach. Wanneer deze woorden vervolgens worden gezongen door de bewogen stem van Alice van de Geest, komt de prachtige akoestiek van de kerk ineens helemaal tot leven.

Ook de Renaissancegroep Liereleyers kwam deze avond met een programma dat geheel in het teken stond van kerst en naderend nieuwjaar. De groep speelde zeer gevarieerd, wat mede mogelijk werd doordat het gezelschap deze avond uit vier personen bestond. Met verschillende doedelzakken, fluiten, lieren en tal van andere instrumenten wisten zij sterk afwisselende klankkleuren te schetsen. Met name vocaal waren zij deze avond op dreef, onder meer met de vijftiende-eeuwse canon Puer nobis nascitur (een kind is ons geboren). Een spontaan applausje kregen zij zelfs bij het laatste lied dat zij speelden: Het oude jaar is weer vergangen.

De avond werd afgesloten met het bekende Midden in de winternacht. Alice van de Geest zong het lied als inleiding op de rijk gevarieerde orgelbewerking van Louis-Claude Daquin, gespeeld door Ab Weegenaar. Juist in deze laatste minuten liet het orgel zich kennen als een instrument dat bij uitstek geschikt is rijk te variëren naar klank en timbre. Steeds weer keerde de bekende melodie terug in het orgelspel, telkens in een andere gedaante.

Hoewel het gitaarspel van het Anido Guitarduo deze avond zeker had verrijkt, hebben de pakweg 130 bezoekers een bijzondere avond meegemaakt. Terwijl het publiek onder de toren door naar buiten liep, bleek dat er van de voorspelde gladheid op de weg gelukkig niets terecht was gekomen.

Zwolle, 15 december

Harm Jan Wilbrink

Opname Terwolde