Media
27 mei 2003
Apeldoornse Courant
Bonte avond van Zwols Vocaal Ensemble
Jos van der Wulp
27 MEI 2003 - MUZIEK: Dominicanenkerk.
Dan Sus dan So in de Noordelijke IJsselvallei, concert door het Zwols Vocaal Ensemble o.l.v. Martien Hovestad, Maria Bloem (sopraan), Schola Martini o.l.v. Martie Severt, Marjan de Haer (harp), Joke Karssing (voordracht) en Gea Hoven (orgel).
Werken van o.a. Mendelssohn, Andriessen, Händel en Reger.
Vrijdag 23 mei.
De stichting Vom Himmel hoch organiseert een hele serie concerten tussen mei en september, telkens vanuit een andere (historische) kerk van een stad aan de IJssel (Deventer, Olst, Wijhe, Kampen, Hattem). Telkens klinkt er een mix van (koor)zang, Gregoriaans, voordracht en instrumentale volksmuziek.
Vrijdagavond werd het een concert op bescheiden schaal. Met een beetje passen en meten pasten alle medewerkers èn het publiek achter het koorhek van de kerk, in de fraai gebeeldhouwde koorbanken, en op losse stoeltjes. Dat gaf het concert een intiem, om niet te zeggen knus karakter.
Het Zwols Vocaal Ensemble richtte zich volledig op Felix Mendelssohn-Bartholdy. De eerste twee deeltjes van Wie der Hirsch schreit (Ps. 42) klonken mooi afgewogen, zuiver in het Romantische idioom gekneed. Sopraansoliste Maria Bloem kon mij echter maar matig boeien. Haar wat schelle stem en niet geheel vlekkeloze intonatie stoorden Ms melodische inventiviteit.
Er lopen in Zwolle betere sopranen rond, véél betere. De cantate Wer nur den lieben Gott läßt walten - geheel op de leest van meester Bach geschoeid - klonk prima. De bijdrage van de zeven zangers van de Schola Martini bestond toepasselijkerwijs uit gedeelten van de liturgie voor de Paastijd en die voor Hemelvaart. Het blijft altijd een genot om deze oeroude pure gezangen te horen. De ambiance van de neo-gothische Dominicanenkerk leende zich er natuurlijk uitstekend voor. De twee voordrachten over Ps. 42 door Joke Karssing waren indringend, en wel doordacht.
Als instrumentale omlijsting fungeerden Marjan de Haer, die haar harpen aangenaam liet pinkelen en Gea Hoven, die een drietal composities gekozen had die goed pasten bij het Frans georiënteerde orgel (Hendrik Andriessen en Max Reger).
Gelukkig gingen de muurkacheltjes na de pauze weer uit. Die dingen gaven een weldadige warmte af, maar produceerden vreemd genoeg ook een hoop kabaal.
Heel goed was dat men gekozen had voor Psalm 42 als rode draad in het programma, maar zelfs dat kon een zekere fragmentatie niet helemaal tegengaan. Het nadeel van dit soort programmering is dat het, oneerbiedig gesproken, al gauw een bonte avond wordt: een liedje, een tekst, een mopje orgel, een cantate, een stukkie harp, een flard Gregoriaans, een gedicht, weer een liedje, enz, enz. Dan sus, dan so, inderdaad.
Voor info over de nog volgende acht concerten: 038 - 452 78 48.
|